Sigurður I B Guðmundsson

Þegar einn mesti "töffari" landsins gifti sig og gekk með þeirri heitt elskuðu í Austurstræti fljólega eftir giftinguna mættu þau dömu sem kinkaði kolli til hans og hann var dálítið vandræðalegur en kinkaði kolli á móti. Sú nýgifta var nú ekki ánægð með þetta og spurði hann með miklum þunga hver þetta hefði verið. Æ, vertu ekki að þessu kona. Það verður anskoti nógu erfitt fyrir mig að segja henni hver þú ert!!

Svo var það maðurinn sem kom á bráðamóttökuna með "flís" í lærinu. Læknirinn náði flísinni og maður fór heim til sín. En svo gerist það nokkrum dögum síðar að þessi sami maður kemur aftur á bráðamóttökuna og aftur með flís í lærinu sem læknirinn náði líka úr lærinu en spurði manninn hvort hann væri smiður. Nei, sagði maðurinn ég er leigubílstjóri en nýja kærasta mín er með staurfót!!

Hafnfirðingur kom inn í lyfjabúð og bað um heftiplástur. Hann tók svo plásturinn og fór strax að rífa stykki af honum og borða hann. Hvers vegna ertu að borða plásturinn? Jú, ég var að koma frá lækninum og hann sagði að ég væri með magasá

Ég vil ekki fara í skólann í dag. Kennararnir hata mig og krökkunum er illa við mig. Svona láttu ekki svona drífðu þig af stað þú ert nú einu sinni skólastjórinn!!

Dívaninn er þarfa þing

þreyttum kvíld hann gefur.

Efni í margan Íslending

á hann runnið hefur.

----

Af karlmannleysi kvalin og sjúk

kúrandi í rúmfletinu.

Tólgarkerti tók í brúk

í tittlingshallærinu.

---

Brennivín er besti matur

bragðíð góða svíkur eigi.

Eins og hundur fell ég flatur

fyrir því á hverjum degi.

----

Þó ég fari á fyllirí

og fái skelli.

Stend ég aftur upp á ný

og í mig helli.

Núna stendur yfir í Listasafni Íslands yfirlistsýning á málverkum Kristjáns H. Magnússonar og stendur til 14 september. Samhliða þessari einstöku sýningu kom út yfirgripsmikil bók um ævi og verk Kristjáns í ritstjórn Einars Fals Ingólfssonar. Þakkar hann sérstaklega Rakel Olsen athafnakonu frá Stykkishólmi fyrir hennar framlag til þessara bókar. Eiginkona Kristjáns var Klara Helgadóttir sem var systir móður minnar. Þetta er sýning sem allir ættu að skoða og ég tala nú ekki um að kaupa þessa einstöku bók. 

Bóndi nokkur átti sjö börn allt stelpur. Eina sem hann þráði var að eignast son. Svo varð konan hans enn og aftur ólétt. Bóndinn fór þá til prestins og sagði honum raunir sínar og bað prest hvort hann gæti nú ekki talað við "almættið" svo hann mundi nú eignast son. Prestur tók vel í þetta og lofaði að gera sitt besta. Löngu síðan hittir bóndi prest og spyr hvernig hafi gengið. Prestur segir að bóndinn þurfi ekkert að hafa áhyggjur, hann sé búinn að ganga frá þessu við "almættið". Kemur svo að bóndakonan fæðir barnið og viti menn: Aftur stúlka. Líður svo að það þurfi að skíra barnið. Og hvað á barnið að heita spyr prestur bóndann. Bóndinn horfir stíft í augu prestins og segir: HÚN á að heita: GUÐ-LAUG!

Stúlka tók leigubíl og bað hann að keyra sig á fæðingadeildina en bætti svo við: Þú þarft ekkert að flýta þér, ég bara vinn þar!

Önnur stúlka hafði áhyggjur að hún gæti ekki eignast barn og spurði lækni sinn hvað hún gæti gert? Læknirinn sagði henni að þetta gæti verið ættgengt!

Breskur "Lord" og MP maður kom degi of snemma heim til sín eftir mjög merkilega ferð erlendis. Og viti menn, hann fann konu sína upp í rúmi með ungum manni. Hann labbar að rúminu og segir við konu sína: Þar sem ég er þekktur og virtur maður vil ég ekkert hneyksli. Ég mun hafa samband við lögfræðing minn til að finna út hvernig ég get brugðist við þessu atferli þínu og bætti einhverju fleirru við. Þegar hann var svo á leiðinni út úr herberginu stoppaði hann og sagði við unga manninn: Og hvað þig varðar ungi maður þá hefðir þú nú alveg getað hægt á þér rétt á meðan ég var að tala!

Fangavörðurinn á Litla Hrauni veitti því athygli, að fangi, sem nýlega var þangað kominn, hlustaði alltaf með athygli á Passíusálmana í útvarpinu, en það er venjulega haft opið öll kvöld. "Svo þér geðjast að Passíusálmunum" sagði fangavörðurinn. "Nei, alls ekki," svaraði maðurinn, "ég hélt þetta tilheyrði refsingunni."

Svo fann ég þennan: 

Um áttrætt virðist sjálfsagt að hafa hug á konum,

í hjartana er ylur og löngunin að vonum.

Þér finnst það skipta miklu hjá meyjunum að vera,

en manst þá stundum ekki hvað þú ætlaðir að gera.

Eftir þennan tíma er löngun best að leyna

og láta ekki glepjast þó konan vilji reyna.

Í átökunum getur sálin gengið öll úr lagi,

þú gætir orðið bráðkvaddur úr ellireiðarslagi.