sögur af sjálfum mér nr. 3

Sólarferð: Fyrir allmörgum árum fórum við hjónin í sólarlandaferð til Portúgals. Þetta var vinsæl ferð og mjög margmenn. Þarna voru meðal annars þrír Hornfirðingar ásamt mökum. Þeir voru þá nýbúnir að vera á humarveiðum og virtust eiga nóg af peningum enda áttu þeir sér einkunnarorð: Peningar skipta ekki máli. Þeir voru mjög áberandi í þessari ferð og langar mig að segja frá skemmtilegri golfferð en nóg er af taka. Farastjórar í þessari ferð voru tveir. Annar þeirra lagði fyrirspurn meðal farþega hvort áhugi væri á golfferð en sjö til átta þyrfti til að geta farið í þessa ferð. Ég spilaði golf á þessum árum og skráði mig ásamt sjö öðrum svo það var ákveðið að slá til. Hornfirðingarnir komust svo að þessu of seint þannig að ekki var hægt að bóka þá. En peningar skipta ekki máli, sögðu þeir, og við ætlum í þessa golfferð á okkar eigin vegum. Farastjórinn pantaði tvo leigubíla fyrir okkur en Hornfirðingarnir tóku leigubíl á undan okkur. Þegar við komum út á golfsvæðið voru Hornfirðingarnir búnir að taka golfbíl að láni. En enginn þeirra hafði spilað golf áður og enginn áhugi að byrja á því þarna. Golfbíllinn var gerður fyrir tvo farþega en Hornfirðingarnir höfðu borgað vel aukalega til þess að fá að vera þrír í bílnum. Svo byrjuðum við að leika golf og þegar einhver okkar sló boltann út fyrir braut komu þeir á fleygiferð á bílnum til að leita að boltanum. Svo gerðist það að þeir hurfu. Hvað er nú í gangi hugsuðum við. En það leið nú ekki á löngu þar til þeir komu til okkar og með bílinn fullan af Vodka í kók. "Gjörið svo vel og fáið ykkur," sögðu þeir. En undirtektir voru dræmar að fá sér Vodka og kók snemma morguns. "Allt í lagi sögðu þeir. "Þá er bara meira fyrir okkur. Svo hófst rallý-akstur þeirra. Þetta getur ekki endað vel hugsuðum við. Það kom líka á daginn. Þeir hvolfdu bílnum og allt Vodkað í kók fór út um víðan völl. Þeir hlógu vel og lengi að þessu, reistu bílinn bara við og svo var brunað í golfskálann til að kaupa meira Vodka í kók. Nú fór að síga á seinni hlutann hjá okkur en þá sáum við að eftirlitsbíll golfvallarins kom á fleygiferð með blikkandi ljós í áttina að golfbíl Hornfirðingana. Jæja, hugsuðum við, nú ætla þeir að taka golfbílinn af Hornfirðingunum. En  nei, þeir voru að koma með eldsneyti á bílinn. "Já, auðvita," sögðum við. "Þeir vilja ekki að svona góðir viðskiptavinir verði stopp. Þegar þarna var komið sögu voru þeir án efa búnir að fara fimm eða sex sinnum í golfskálann til að fylla vel á sig! Þegar við komum svo í golfskálann eftir skemmtilegan dag voru Hornfirðingarnir búnir að panta "hlaðborð" fyrir okkur. Eftir að vera búnir að borða þá var okkur sagt að það gæti tekið um það bil klukkutíma að fá leigubíl. En viti menn. Ekkert vandamál fyrir Hornfirðingana. Þeir vissu af þessu og létu leigubílstjórann, sem ók þeim um morguninn, bara að bíða eftir sér allan daginn. Þið munið: Peningar skipta ekki máli. 

Sögur af sjálfum mér nr. 2

Í þá góðu gömlu daga: Þegar ég var 16 ára keypti ég mér Hondu skellinöðru. Tilgangurinn með kaupunum var meðal annars að geta sótt vinnu á Geithálsi þar sem ég hafði fengið sumarstarf. Geitháls var á þessum árum afskaplega vinsæll staður og mikið sóttur af fólki á öllum aldri. Geitháls var um það bil fimm mínútu keyrsla frá Rauðavatni. Unnið var þar á þrem vöktum en Geitháls var opinn allan sólarhringinn sem gerði hann alveg einstakan á þeim árum því það voru ekki margir staðir opnir allan sólahringinn. Á þessum tíma var malarvegur að Geithálsi sem var stundum mjög holóttur en engu að síður var mjög vinsælt að fara í bíltúr alla leið á Geitháls og fá sér t.d. pulsu og kók. Mesta fjörið var þó að vinna á nóttinni og þó sérstaklega um helgar. Stundum var það mikið fjölmenni og mikið grín og gaman. Þá fannst manni lang skemmtilegast í vinnunni. Stundum komu "kaggar" af Keflavíkurflugvelli. Voru þar hermenn og íslenskar stelpur með þeim. Ég man hvað mér fannst skrítið að sjá þessa þeldökku menn. Sumar stelpurnar huldu andlit sín svo ekki væri hægt að þekkja þær. Þessir hermenn voru alltaf afskaplega skemmtilegir og kurteisir og versluðu yfirleitt mjög mikið. Ég man ennþá þegar einn þeirra gaf mér bjór sem var fyrsti bjórinn sem ég eignaðist. Eina nóttina renndi bíll í hlað oog bílstjórinn bað mig að "fylla hann" sem og ég gerði. Þegar hann fór út úr bílnum til að borga sá ég að hann var dálítið "valtur" en ég var ekkert að spá í það enda nóg að gera. Svo ók hann brott en um það bil hálftíma síðar komu lögreglubílar og sjúkrabíll á fullri ferð farm hjá Geithálsi. Einn lögreglubíllinn stoppaði og út úr honum steig lögreglumaður og spurði mig hvort ákveðinn bíll hefði komið við og tekið bensín. Ég játti því og lögreglumaðurinn sagði að ég mætti aldrei afgreiða bensín mönnum sem væru undir áhrifum áfengis. Hafði þá þessi ökumaður endað ökuferðina út í skurði ekki svo langt frá Geithálsi. Mesta fjörið var þó þegar hestamenn komu á nóttinni um helgar. Þá vildi fólk fá að fara á bak. Ef stelpurnar voru í pilsum var þeim (pilsunum) bara kippt upp og svo var farið á bak. Hestamennirnir pössuð alltaf vel upp á að ekki hlytist slys af enda teymdu þeir hestana undir fólkinu, en þeim leiddist þetta nú ekki. Var þarna mikið grín og glens og pelar af öllu tagi teygaðir. Aldrei minnist ég þess að lögreglan þyrfti að hafa afskipti af fólki þarna, hvorki að degi né nóttu. 

Sögur af sjálfum mér!

Datt í hug að setja inn af og til sögur af sjálfum mér. Hér kemur sú fyrsta og heitir: Að brjóta ísinn: Ég fór í söluferðir út á land í fjöldamörg ár að selja sælgæti og ýmislegt annað. Var þá með vörurnar í bílnum og seldi beit út bílnum. Lenti ég í ýmsu skemmtilegu og oftar en ekki óvæntu. Þessi saga gerðist þegar ég var að selja fyrir austan fjall fyrir mjög mörgum árum. Ég gekki inn í sjoppuna sem var þarna langt frá mannabyggð en vinsæll áningarstaður. Eigandinn var nú ekki þekktur fyrir að brosa mikið en var samt kurteis. Ég notaði þá aðferð að byrja á að nefna vinsælustu vörunar mína og svo koll af kolli. Í þetta skiptið gekk ekkert að eiga við karlinn sem sagði bara: Nei, nei og svo kom bara meira nei og var ég orðinn dálítið pirraður á honum en lét það að sjálfsögðu ekki í ljós. Datt mér þá í hug að bjóða honum "Prins Polo" en það var hálfgerður þjóðarréttur Íslendinga á þessum tíma. Ha, sagði karlinn: Ert þú með "Prins Polo"?? Alveg steingáttaður. Nei nei sagði ég, en mig langaði bara að fá eitt já frá þér. Við þetta svar þá sprakk karlinn af hlátri. Ég vissi ekki að hann gæti hlegið en þarna grét hann af hlátri og byrjaði að kaupa af mér vörur. Held ég að ég hafi aldrei selt honum eins mikið og þarna. 

Dásamleg Aðventuferð með Ferðaskrifstofu Eldri Borgara.

Við hjónin fórum í Aðventuferð til Köben með Ferðaskrifstofu Eldri Borgara þann 12 desember til 15 des. Var það aukaferð vegna mikillra vinsælda. Það er of langt mál að fara yfir alla atburðina en í stuttu máli var gönguferð með Ástu Stefánsdóttur um slóðir Fjölnismanna og líka farið í Jónshús þar sem Halla Benediktsdóttir fór yfir sögu húsins. Fengum mikinn fróðleik frá þessum frábærum leiðsögukonum. Svo var sigling þar sem jazztónlist var leikinn af The Scandinvian Rhythm Boys á milli þess að fararstjórinn Sigurður K. Kolbeinsson rakti það sem fyrir augu bar. Ógleymanleg ferð og vel skipulögð og ekki skemmdi það fyrir að Guðni Ágústsson var með í þessari ferð og fór mikinn eins og honum einum er lagið. Allt stóðst 100% hjá  Ferðaskrifstofa Eldri Borgara.

Grænlandsferð á vegum Ferðaskrifstofu Eldri Borgara seinni hluti.

Þriðji dagur þessar ævintýraferðar 27-09-21 byrjaði snemma. Fyrst var farið til Narsaq og sá bær skoðaður og snæddur hádegismatur. (staðurinn er í eigu Íslendings). Og næst byrjaði ævintýrið fyrir alvöru og var þó margt skemmtilegt og fróðlegt búið. Siglt var inn Qooroq Icefjord (Ísfjörðinn) þar sem stórir ísjakar fljóta um í firðinum. Vorum á þrem bátum sem voru festir saman þar sem jökulinn skreið fram í sjóinn. Þar var okkur boðið upp á hvítvín með "alvöru" klaka sem var tekinn úr einum ísjakanum. Útsýnið þarna var dásamlegt hvert sem litið var. Ekki skemmdi veðrið fyrir en það var sól og logn eins og alla hina daganna. Það er hægt að fara inn á ferðaskriftofa eldri borgara og skoða myndir úr þessar mögnuð ferð sem og öðrum ferðum. Ég mæli eindregið með þessari ferðaskrifstofu. Allt sem sagt var gekk eftir og farastjórn Sigurðar K. Kolbeinsonar og Johns voru 100%. Takk fyrir mig og mína. Bíðum spennt að fara í fleirri ferðir með þessari frábæru ferðaskrifstofu. 

Ferðaskrifstofa Eldri Borgara slær enn og aftur í gegn.

Við hjónin fórum til Grænlands á vegum Ferðaskrifstofu eldri borgara þann 25.sept og var uppselt í þessa ferð eins og í flestar ef ekki allar ferðir á vegum þessara frábæru ferðaskrifstofu sem ég mæli eindregið með. Þetta var dásamleg og vel skipulögð ferð. Ætla ég bara að stikla á stóru núna. Strax fyrsta daginn var farið í skoðunarferð. Qassiarsuk sem áður var Brattahlíð bær Eiríks Rauða. 26. sept. dagsferð til Iqaliku sem áður var biskupssetur og var nefnt Garðar. 27.sept. dagur þrjú toppaði svo allt sem hægt var að toppa! Hér náði ferðin hámarki og mun ég gera henni betri skil síðar. Öll framkvæmd og skipulag var fyrsta flokks. Farastjóri í þessari mögnuðu ferð var Sigurður K. Kolbeinsson auk þess var með honum John sem veit nánast allt um Grænland og fylltu þeir okkur af fróðleik og ekki skemmdi veðrið fyrir en alla þessa daga var sól og logn. 

Er Framsóknarflokkurinn falur?

Faðir minn var mikill sjálfstæðismaður (helblár) og fór ekki leynt með sínar skoðanir. Hann var t.d. gjaldkeri í stjórn Heimdallar 1935-1945. Hann sagði að Alþýðubandalagið væri í lagi því maður vissi alltaf hvar maður hefði "kommana" en Framsókn væri allt öðruvísi þar sem maður vissi aldrei hvar maður hefði hann. Í dag finnst mér ekkert hafa breyst. Sá maður sem kýs Framsókn veit ekkert hvort hann fær hér vinstri eða hægri stjórn. 

Föstudagsgrín

Verkamaður hjá "kol og salt" sagði þegar gengi Hitlers var sem mest í stríðinu og Þjóðverjar hernámu hvert landið af öðru: "Ekkert skil ég í, hvað hann Hitler vill með öll þessi lönd, - barnlaus maðurinn".

Þorvaldur á Eyri kom einu sinni inn í sölubúð í Reykjavík og sagði: Hvað er selt hér og keypt? Búðarmaðurinn svaraði spjátungslega: Það er nú mest þorskhausar. Já, og ganga víst vel út, segir Þorvaldur. Ekki nema einn eftir.

Verkamaður var að sækja um atvinnu og vinnuveitandinn spurði hann, hvað hann hefði unnið lengi þar sem hann var síðast? Í 65 ár sagði verkamaðurinn. Í 65 ár? spurði vinnuveitandinn undrandi. Hvað eruð þér gamall. Fertugur. Hverning getið þér hafa unnið í 65 ár? spurði vinnuveitandinn. Það var svo mikil eftirvinna, sagði verkamaðurinn.

Stefán gamli átti áttræðisafmæli. Finnst þer ekki slæmt að vera orðinn svona gamall? spurði einn af gestunum. Slæmt, og sei, sei, nei sagði sá gamli, ef ég hefði ekki orðið svona gamall væri ég dauður!

Í brúðkaupsveislu var maður nokkur að tala fyrir minni brúðgumans og komst meðal annars svo að orði: Hamingjan gefi að brúðguminn megi lifa marga slíka daga sem í dag!

Drykkfelldur maður sagði kunningja sínum að hann ætlaði á grímudansleik og leitaði ráða hjá honum hvernig hann ætti að búa sig sem torkennilegast svo að hann þekktist ekki. Vertu bara ófullur sagði kunningi hans. 

Þá er það KN: Uppstigningin: Opnaðu Pétur þitt harðlæsta hlið

að himinsins dýrðarsölum

skáldið er nú að skilja við

skrokkurinn fullan af kvölum.

-----------

Sorgarsjón: Nú er K. N. sárt að sjá

í solli rekka,

sitja hjá og horfa á 

er hinir drekka.

--------

Eftirmæli: Í kistuna sína hann lagðist lúinn,

lífs og sálar kröftum rúinn

við allskyns "eymda kíf"

Honum lítð hjálpaði trúinn,

hann var fremur illa búinn

undir annað líf.

Svo er það fimman: 1. Málarinn sem fékk málverk! 2. Sköllóttu mennina sem fóru í hár saman! 3. Sjoppueigandinn sem sagði allt gott! 4. Tannlausi maðurinn sem beit á jaxlinn! 5. Slátrarinn sem hafði tvær í sigtinu!

Að lokum er það gráa svæðið: Í Beinateig er breima flest,

ballar- kvelur sýkin.

Hafa þennan heilsubrest

Halla, kisa og tíkin. 

-------------

Hensína hér kona. Hún bjó á Hóli í Skagafirði. Ráðsmaður hennar gerðist aldraður. Hún hafði hug á að fá sér yngri ráðsmann og skrifaði því kunningja sínum og bað hann að útvega sér ungan mann. Þá var kveðið:

Hóllinn getur gæfu veitt

og gull á báðar hendur,

en Henzu vantar aðeins eitt,

yngismann - sem stendur.

--------

Ýmsa beygir ástarþrá

úti um vegi og grundir.

Brotna og deyja blómin smá

bökum meyja undir.

--------

Beinakerlingarvísa:

Farðu Dan úr frakkanum,

flettu o´n um þig buxunum,

stattu þarna uppi á steininum

og stikktu inn í mig bellinum. 

---------------

Frek að vanda fýsnin var,

fór að standa honum,

þegar Stranda-stelpurnar

steyptu úr hlandkopponum.

-----------

Að lokum kemur þessi:

Ef að stríð og andstreymi

að þér kvíða setur,

þú skalt ríða Þorgerði,

og þér mun líða betur.

 

 

Og hérna en hérna og já

Ég hlusta oft á þátt Sigurlaugar M. Jónasdóttur: Segðu mér. Hún er oftar en ekki með áhugaverða viðmælendur. Þá tekur maður eftir málfæri viðmælanda. Og hérna en hérna og já virðist vera mikið notað en aldrei eins og í morgun þegar viðmælandi hennar virtist ekki geta sagt eina setningu án þessara viðhengja sem í raun segja ekki neitt en eru notu samt í tíma og ótíma. Þá er nú þægilegra að hlusta á viðmælendur sem sleppa þessum viðhengjum sem gerist sem betur fer stundum. 

Föstudagsgrín

Jæja, þá er komið að seinasta föstudagsgríni hjá mér í bili. Sjáum til í haust. Þá er það fimman en hún fjallar um gleðikonur sem þurftu að hætta: 1. Hafði ekki neitt upp á sig lengur. 2. Allt of út lærð. 3. Drap tittlinga. 4. Kominn með geðklofa. 5. Sú brúkað kjaft við kúnanna og fékk að halda áfram.

Ungur nýgiftur maður eignaðist son. Hann var mjög montinn af þessu, og einn dag tók hann vin sinn heim með sér til þess að sýna honum frumburðinn. Er þeir stóðu yfir vöggu barnsins, sagði faðirinn: Það segja allir, að drengurinn sé afar líkur mér. Vinur hans svaraði hughreystandi: Taktu það ekki nærri þér, vinur minn. Ef strákurinn er bara heilsuhraustur, þá er allt í lagi.

Stúlka stöðvaði lögregluþjón á götu og sagði: Þessi maður þarna er að elta mig. Ég er hrædd um, að hann sé drukkinn. Lögregluþjóninn virðir stúlkuna fyrir sér og segir svo: Já, það hlýtur hann að vera.

Einar frá Hvalnesi og Helgi Hjörvar eru sjálfsagt einhverjir ólíkustu menn, sem um getur. Einar stór og næstum að segja tröllslegur, hvar sem á er litið, en Helgi lágvaxinn og smáfelldur. Eitt sinn vildi Einar hitta Helga að máli og fór heim til hans, en þeir höfðu ekki sést áður. Einar kveður nú dyra, og hittist svo á, að Helgi kemur sjálfur til dyra. Þá segir Einar: Sæll vertu, drengur minn! Er hann pabbi þinn heima!

Helgi Hjörvar var lítill vinur Jónasar Þorbergssonar útvarpsstjóra og  átti í miklum útistöðum við hann, eins og menn munu minnast. En ekki þótti honum taka betra við, þegar Vilhjálmur Þ. Gíslason var orðinn útvarpsstjóri. Einhver kunningi Helga spurði hann, hvernig honum félli við nýja útvarpsstjórann. Þá sagði Helgi: Það hefði mig aldrei grunað, að nýi útvarpsstjórinn ætti efir að gera þann gamla góðan.

Hjörtur Hjartarson, fulltrúi hjá borgarfógeta, kom í fyrirtæki eitt hér í Reykjavík í þeim erindum að gera lögtak. Fostjórinn tók lögtaksmönnum hið versta og sagði þeim að fara til helvítis. Eigið þér eignir þar? spurði þá Hjörtur með mestu hægð.

Ásgrímur hét maður og var Eyjólfsson. Hann var afgreiðslumaður við Lefoliis-verzlun á Eyrarbakka. Hann var ákaflega blótsamur. Eitt sinn var hann að mæla brennivín fyrir sveitaprest einn, en hraut ílát. Hann kallaði því til prests: Komdu hérna, séra skratti, með ílát undir andskotann.

Sr. Jónas Guðmundsson á Staðarhrauni sendi bónda nokkrum, sem Páll hét, hrút, sem komið hafði í fé prests, vísu þessa með. Páll þessi hafði nýlega tekið fram hjá konu sinni.

Passaðu hrútinn, Paulus minn,

punginnn vill hann lina.

Hann er eins og eigandinn,

upp á kvenhöndina. 

Þá er komið að K.N.: Til Arinbjarnar Bardals:

Lánsamstur þú ert, sem ég þekkk

þeirra manna, sem að drekka ekki.

Hvernig sem á heimsku slíkri stendur,

halda margir að þú sért oftast kenndur.

Öfund mína á þér skal ei spara,

æðistiprestur sannra Goodtemplara.

---------- Ort við Þorstein Kapílán Björnsson:

Í fyrra á fjórða júlí

svo fullur varstu hér,

að allir aðrir sýndust

ófullir hjá þér.

------ Skrifað á jólaspjald til Laugu Geir:

Harmur dvínar helgum á 

hinsta sólmánuði,

systrum þínum heima hjá 

held ég jól með guði.

----------------

Að lokum er það Gráa svæðið: 

Feginn vildi ég fara upp á fóstru mína,

þó ég af því biði bana,

bara til að gleðja hana.

----

Sæl og blessuð, Sigga á Ríp,

sestu niður hjá mér.

Ég skal ljá þér snoðinn sníp,

sniðinn í klofið á þér.

---- Í barnsfaðernismáli bar stúlka það að maður hefði sorðið sig sitjandi:

Lýður gera það liggjandi,

lukkast má það standandi,

en sóðast við það sitjandi

sýnist mér varla formandi.

----

Hingað betur, þangað betur,

þú ferð hjá því,

ofar betur, neðar betur,

nú ertu á því

------

Ei varð ferð til ónýtis

upp til Skólavörðunnar.

Þar á björgum blágrýtis

biskupsdóttir legin var.

--------

Aldrei Jón á flyðru fer,

fyrr léti hann sig hengja.

En greddan, sem að í honum er,

ætlar hann að sprengja.

--------

Þá er þessu lokið núna og var í lengra lagi. Vonandi hafið þið haft gaman að þessu!